اواخر سال گذشته توفیق شد از طرف مرکز معماری حوزه هنری، به دیدار
رهبری دعوت بشیم و نظراتمون رو در مورد وضعیت معماری و شهرسازی ارایه بدیم. البته
به خاطر برخی مشکلات شخصی از رفتن به اون جلسه محروم شدم. پیشنهاد شده بود هر کس
متنی اماده کنه تا به صورت مکتوب خدمت رهبر ارایه بشه. فکر کردم بد نیست این متن
رو اینجا هم منتشر کنم تا دوستان نظرشون رو بگن در این یادداشت ابتدا برخی مشکلات انضمامی حوزه معماری و شهرسازی کشور رو مطرح کردم و بعد با بررسی مفهوم معماری ایرانی-اسلامی سعی کردم نشون بدم چطور این مفهوم انتزاعی مانع مفهومی ای برای پرداختن به معماری خوب شده و این که چطور میشه مدل های جایگزینی ارایه داد. در نهایت از دو مدل دکتر اسلامی کمک گرفتم تا نقش حاکمیت در جریان سازی در حوزه ی هنر و معماری رو تبیین کنم. البته این ها همه بر پیش فرض هایی مثل توسعه از پایین به بالا است. نگاهی به تجرباتی چون اوج، حوزه هنری و . در کنار رسانه هایی مثل جوایز و مسابقات در حوزه ی معماری معاصر ایران از بخش های دیگه ی این نامه بوده. نامه رو این جا بخونید
ادامه مطلب
درباره این سایت